Stukje bij beetje

Een nieuw huis dat eruit ziet alsof het er altijd al gestaan heeft.

Interview

Gustav Ovland

Toen Gustav op een Zweedse website een verlaten aardappelzetmeelfabriek ontdekte, wist hij meteen dat hij de volgende eigenaar zou worden. Gustav was niet afgeschrikt door de foto's van het vervallen huis, het overwoekerde perceel en de fabriek zonder dak. Gustav zag gelijk het postindustriële potentieel van het pand. Dit was zijn kans om het soort ruimte te creëren waarin hij altijd al had willen wonen.

Als ondernemer in de horeca was Gustav niet onbekend met het ontwerpen en bouwen van bijzondere omgevingen. Van restaurants tot hotels, hij heeft het allemaal gedaan. Dus toen hij aan dit laatste project begon, dat de toepasselijke naam "The Starch Factory" (de zetmeelfabriek) kreeg, had hij een duidelijke visie van wat hij wilde doen. Hij zag kamers in kamers voor zich, waarbij het oude met het nieuwe en het moderne met het rustieke wordt gecombineerd.

Hergebruiken, opknappen, herbouwen

De fabriek zelf stamt uit eind 1800, het huis is van begin 1930 en beide stonden al meer dan 70 jaar leeg. Dat betekende dat er heel wat geschiedenis was om rekening mee te houden. Gustav bracht de eerste zes maanden van het project door met het systematisch sorteren en ordenen van de objecten op het terrein. Hij maakte stapels oude bakstenen, dakpannen en balken, terwijl hij zorgvuldig roestig ijzerwerk en gereedschap, vintage elektrische armaturen en alle andere bruikbare zaken inventariseerde uit de enorme hoeveelheid spullen.

De volgende praktische stap in het project zegt veel over de passies van Gustav. Na het opruimen van het oude fabrieksgebouw begon hij het direct om te vormen tot een tuinoase. Hij verwijderde zes van de negen bomen die binnen de dakloze fabrieksmuren groeiden en verving ze door kruiden-, specerijen- en groentetuinen. Gustav bouwde ook een buitenkeuken en eethoek, en creëerde zo een echt unieke en uitgesproken continentale ruimte om te ontspannen.

"Alles moet aanvoelen alsof het er altijd al geweest is. Ook als het helemaal nieuw is."

Tijdens het hele project was Gustav's leidraad dat alles wat hij bouwt of maakt moet aanvoelen alsof het er altijd al geweest is. Ook als het helemaal nieuw is. Dat is mix van één deel duurzaamheid, twee delen esthetiek en een vleugje Zuid-Zweeds ondernemerschap.

Gustav vertelt graag een verhaal om deze zienswijze tot leven te brengen. Een buurman en een professionele metselaar hielpen Gustav bij het metselen van een nieuwe muur met oude kalkstenen. Maar in tegenstelling tot wat zijn buurman suggereerde, drong Gustav erop aan om de beschadigde en afgebroken zijkanten van de stenen naar buiten te richten. Dat geeft de muur een uitgesproken karakter. Deze aanpak, in combinatie met het gebruik van voegspecie in plaats van mortel zorgde ervoor dat de uiteindelijke muur er uitziet en aanvoelt alsof hij er altijd al heeft gestaan.

Samenwerken

Tot nu toe zijn er meer dan 50 vrienden, buren en professionals geweest die allemaal als een team hebben samengewerkt om The Starch Factory tot leven te brengen. Iedereen heeft bijgedragen met zijn speciale expertise, die niet alleen het restaureren van oude gebouwen met gerecyclede materialen betrof, maar ook het belang van het kiezen van de juiste materialen of het gebruik van speciale gereedschappen.

Voor Gustav is het een bevredigende leerervaring geweest. Zo versleet hij tijdens zijn eerste week van sorteren in de fabriek een werkbroek van een merk dat we niet noemen. En dat was les nummer één. Je kunt niet bezuinigen op gereedschap, materialen of vakmanschap. Gustav had niet kunnen bereiken wat hij in The Starch Factory heeft bereikt zonder de duurzaamheid en functionaliteit van zijn Snickers Workwear.